Choroby kolkowe koni
- E. Madej, T. Riha, K. Lutnicki. Etiopatogeneza, diagnostyka i leczenie zachowawcze. Omawia przyczyny, diagnozowanie i postępowanie przy zaburzeniach trawienia, niedrożności, stanach zapalnych i wrzodach.
Choroby kolkowe koni dokładnie omawia przyczyny, rodzaje oraz diagnostykę tych problemów, w celu ułatwienia decyzji o leczeniu zachowawczym lub chirurgicznym. Wyjaśniona jest patogeneza poszczególnych grup zaburzeń -co się dzieje przy kolce gazowej, a co przy niedrożności.
Bardzo szczegółowo potraktowana jest diagnostyka kolek. Wczesne i skuteczne rozpoznanie kolki u konia decyduje o kierunku i skuteczności leczenia. Dla właścicieli przydatna będzie tabela obrazująca związek rodzaju objawów z rodzajem kolki. Opisane są badania: rektalne, sondowanie żołądka, badanie laboratoryjne krwi i płynu otrzewnowego, oraz diagnostyka obrazowa.
Choroby kolkowe koni omawia sposoby leczenia kolek, dzięki czemu służy pomocą lekarzowi w działaniu, a właścicielowi w zrozumieniu, co i dlaczego może być zastosowane. Pokazane są leki i zabiegi ograniczające ból i hamujące rozwój choroby oraz działania mające poprawić stan ogólny konia, w tym likwidacja odwodnienia, niedoboru elektrolitów i zaburzeń równowagi kwasowo - zasadowej. Osobny rozdział poświęcono leczeniu groźnej endotoksemii i zaburzeń krążenia krwi.
Choroby kolkowe koni opisuje ukierunkowane leczenie zachowawcze z podziałem na główne grupy kolek koni: zaburzenia czynnościowo-trawienne, niedrożności kałowe, przemieszczenia i skręty jelit. Szczególnie przydatne z punktu widzenia właściciela i hodowcy jest omówienie działań przy kolkach chronicznych i nawracających, powodowanych np przez wrzody, kamienie kałowe, bezoary, zakrzepy. Część ich przyczyn można zmniejszyć prawidłowym utrzymaniem konia, np zapiaszczenie
Do nietypowych chorób omówionych w pracy należą: zapalenie otrzewnej, choroba pastwiskowa, colitis x, choroby kolkowe źrebiąt.
Potrzebujesz pomocy? Masz pytania?Zadaj pytanie a my odpowiemy niezwłocznie, najciekawsze pytania i odpowiedzi publikując dla innych. Miniaturki koni, słodkie kucyki, czy schorowane karły? Czym się różnią? Kiedy niski wzrost jest problemem i z czym może się wiązać?
Prebiotyki to substancje, które odżywiają korzystną mikroflorę przewodu pokarmowego. Dzięki prebiotykom, konie szybciej dochodzą do siebie po zaburzeniach trawienia, wywołanych np naglą zmianą paszy, czy antybiotykami.
Układ pokarmowy konia zasiedla skomplikowany zespół mikroorganizmów. Umożliwiają one trawienie włókna, produkują lotne kwasy tłuszczowe będące źródłem energii konia, mają znaczenie dla odporności. Stres i błędy żywieniowe zaburząją mikroflorę. Pomoca w jej odbudowie i doskonałą profilaktyka zaburzeń u koni narażonych na stres, są probiotyki.
Karmienie koni prymitywnych wymaga odpowiedniego doboru pasz i znajomości zapotrzebowań pokarmowych rasy. Kuce wykorzystują pasze szczególnie dobrze i najczęściej nie wymagają dodatku żadnych pasz treściwych. Zawsze natomaist konieczna jest dbałośc o podaż mikroelementów, witamin i wspieranie prawidłowego trawienia.
