Kantary i haltery - rozmiary, dopasowanie, zastosowanie

Kantar należy do podstawowego wyposażenia konia. Kantar jest rodzajem ogłowia służącego do ułatwienia łapania i prowadzenia konia, a także do uwiązania go podczas zabiegów pielęgnacyjnych lub weterynaryjnych. Nadaje się też do lonżowania i niektórych ćwiczeń podczas pracy z ziemi.

Rozmiary kantarów pozwalają dopasować je do głowy konkretnego konia. Podstawowe to:

• foal = 0, dla źrebiąt i małych kucy (np szetlandzkich);

• pony = 1, dla kucy walijskich i roczniaków dużych ras;

• cob =2, dla koni średniej wielkości (arab, hucuł) i dwulatków dużych ras;

• full=3, dla większości koni sp, małopolskich; części wielkopolskich

• xfull=4, dla dużych ras wierzchowych - ślązaki, niektóre sp i wielkopolskie;

• zimnokrwisty (Kaltblut) – dla koni ciężkich.

Koniom o nietypowym kształcie głowy i rosnącym najlepiej służy kantar z podwójną regulacją – zarówno na potylicy jak i pod brodą. Kantary z regulacją tylko na potylicy są tańsze i dobrze sprawdzają się dla koni o standardowej budowie, natomiast przy małym pyszczku a szerokich ganaszach, mogą być mniej odpowiednie (walijczyki, araby, quartery).

Idealnie jest nakładać kantar tylko na czas zabiegów i prowadzenia/pracy z koniem, a zostawiać go bez niego w boksie i na pastwisku. Kantar noszony cały czas niestety sprzyja otarciom, świądowi, wycieraniu grzywy a nawet odparzeniom. Każdy kantar, nawet najlepiej dopasowany, może się zaczepić o płot/gałązkę a u źrebiąt zdarza się włożenie nogi w kantar podczas drapania się po głowie. Większość osób wie, że zostawianie konia na pastwisku w halterze jest niebezpieczne – ale niestety podobnie jest ze "zwykłym" kantarem. Co roku wiele wypadków powodują zwykłe kantary, najczęściej przy zaczepieniu o bramę, skobel, płot. Wcale nie zawsze kantar w razie zaczepienia się odepnie. Dlatego najlepiej jest, by konie, zwłaszcza młode, na pastwisku chodziły bez kantarów. Dobrym pomysłem są też obroże.

Dla koni łatwo obcierających się pod kantarem, oprócz ograniczenia czasu jego noszenia do minimum, warto wybrać model z podszyciem, futerkiem czy polarem. Kantar należy też czyścić, ponieważ wtarty podczas tarzania piach obciera skórę. Ze względów higienicznych i zapobiegania roznoszenia chorób, najkorzystniej, bo każdy koń miał własny kantar.

Dodatkowe wyposażenie: latem do kantara można dopiąć frędzelki – wzmacniają ochronę przed muchami. Dla koni skłonnych do obtarć, można nałożyć naturalne futerko na nachrapnik i potylicę.

Halter to jeden z wielu rodzajów kantara, wykonany z liny ("sznurka"). Kantar sznurkowy szczególnie dobrze nadaje się do pracy z ziemi – lepsze jest jego dopasowanie do głowy konia a co za tym idzie, precyzyjniejsze działanie. Można także używać go do jazdy wierzchem, jako ogłowie bezwędzidłowe. Haltery dostępne są głównie w 3 podstawowych rozmiarach: pony, cob i full.